به نقل از «فرارو»

(عکس) خانه ۱۱۳ متری با معماری زیبای ژاپنی / توسعه در ارتفاع، وابستگی به سنت و منطبق بر مد روز

تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۴۹۹۶۷

دفتر طراحی ALTS مستقر در ژاپن، پروژه خانه ایواکورا را در امتداد یک محله مسکونی آرام در بخش ساکیو کیوتو به نمایش گذاشته است. ساخت و ساز جدید در واقع جایگزین یک ساختمان قدیمی در این محله شد.

به گزارش عصر ایران، ساختمان سابق به عنوان یک سازه سه طبقه طراحی و از آنجایی که توسط خانه‌های کم ارتفاع احاطه شده بود، چشم انداز مناسبی را برای لذت بردن از مناظر اطراف ارائه می‌داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مشتری نیز به دنبال خانه‌ای بود که به همین ترتیب امکان بهره مندی از مناظر طبیعی را داشته باشد. جذاب‌ترین قسمت خانه دقیقا با توجه به دریافت نور و منظره، یک فضای نشیمن است که در طبقه سوم قرار گرفته است.

گروه معماران ALTS، مهمترین ویژگی خانه ایواکورا را به روح مینیمال آن مرتبط می‌دانند. اینجا سادگی و زیبایی یک ترکیب فعال را ارائه می‌کند که با چیدمانی مدرن می‌تواند فضایی دلنشین و آرامش بخش را در اختیار ساکنین خود قرار دهد.

معمار ژاپنی همچنین از فضای محدود به بهترین شکل استفاده کرده و مسیر اصلی توسعه را در ارتفاع دنبال کرده است. این روش برای مناطقی که کمبود زمین یا همان سطح وجود دارد نه تنها یک راهکار برتر است بلکه به خوبی کمبود‌های سطح را در ارتفاع جبران می‌کند.

تیم طراحی توضیح می‌دهد: مشتری در دهه سوم زندگی خود قرار دارد و از این رو ساختار خانواده آینده او مشخص نیست. وی همچنین به صورت آنلاین در خانه کار می‌کند و از این رو ایجاد فضای کاری راحت در فضای خانه ضروری بوده است. طبقه اول مجهز به کفپوش بتنی است و به عنوان یک فضای باز متصل به فضای بیرون عمل می‌کند. این منطقه برای دعوت از دوستان، نگهداری از حیوانات خانگی و لذت بردن از انواع سرگرمی‌ها عالی است.

در آینده، مشتری می‌تواند چیدمان کلی را تغییر دهد و یا بهتر بگوئیم، کاربری‌های جدیدی را برای بخش‌های مختلف سازه خود تعریف کند. چوب مهمترین عنصر فعال در این معماری است که با توجه به فرهنگ ژاپنی، به المانی شاخص تبدیل شده است. از دیگر رویکرد‌هایی که ریشه در فرهنگ معماری ژاپن دارند می‌توانیم به ورودی خانه و هم سطح بودن آن با زمین اشاره کنیم.

البته باید دقت داشت که هم سطح بودن یک نقطه ضعف برای این خانه نیست که مثلا در حوادثی مانند سیل یا باران شدید درگیر آب گرفتگی شود، زیرا فضای اصلی خانه در طبقه بالا قرار دارد که از پله قابل دسترسی است.

مساحت پروژه ۱۱۳ متر مربع است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: معماری ژاپن قیمت طلا و ارز قیمت موبایل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۴۹۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد

آفتاب‌‌نیوز :

تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.

حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.

او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان‌ها یا خانه‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.

در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.

باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آن‌ها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.

سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود.

منبع: خبرگزاری ایسنا